Wampiry

Chodziliśmy po lesie (oczywiście w postaci wilków ) i natrafiliśmy na ślad wampirów. Byliśmy w

tedy podzieleni na 2 grupy. W pierwszej dowodził Marcin z składem: Sebastian,Kondrat,Marcin,Wojtek,Magda ,a w drugim dowodziłam ja (Ja z Marcinem jesteśmy z tej samej rodziny mamy takie samo prawo zostać Alfą. Ja nie chce być Alfą, więc uzgodniliśmy że on rządzi ale mogę mu się przeciwstawić jeśli jego decyzja jest zła) z składem Asia,Paweł,Adam, Adrian(aż 3 na A).Wampirów było 8 i dwa dziwne zapachy. Natrafiliśmy na polane na której były wampiry i reszta sfory. Marcin był w ludzkiej postaci, więc powiedziałam reszcie że mają zostać w wilczej postaci, a ja się przemienię. Po chwili już byłam człowiekiem( w ubraniu)

-Witam-Alfa rozpoczął rozmowę-jestem Marcin to moja kuzynka ,a to moja sfora

-Witam jestem Carlisle to jest moja rodzina, a to jest Jacob- wskazał Indianina po swojej prawej-

tak jak wy jest wilkołakiem.

-Jak masz na nazwisko?-spytałam chłopaka

-Black

-Powiemy czy nie?-na ucho spytałam kuzyna

-Tak to może nam pomoże-odpowiedział

-Daria Black-przedstawiłam się i podałam mu rękę

-Marcin Black-wesoło powiedział Marcin

-Nasza rodzina dawno temu tu się przeprowadziła z Ameryki-powiedziałam daleko od grupy idąc na spacer z Jacobem,a Marcin załatwia formalności - i nie za bardzo wiemy dlaczego jesteśmy zmiennokształtnymi. Podpuszczaliśmy rodziców ale oni nic nie wiedzą.

-Rozumiem. Wiesz jak nazywało się plemię z którego pochodzicie?

-Tak. Ostatnio z pamiętnika dziadka wyczytałam nazwę Quileute.

-No to jesteśmy rodziną- uśmiechnęłam się

-Możesz nam opowiedzieć trochę o wilkołactwie

-A może przyjedziecie do Ameryki

-Oczywiście. Na następne wakacje kiedy ja skończę 18 lat ,a mój kuzyn przejdzie przemiane

-To zapraszamy. Tylko zadzwońcie żebym mógł przyjechać wtedy

-Dziękujemy. Chodź bo pewnie mój chłopak się denerwuje gdzie jestem.

-To do zobaczenia- powiedzieliśmy jednocześnie ja i Marcin gdy Cullenowie odchodzili

Miłość od pierwszego wejrzenia

Czułam się dziwnie. Byłam zmieszana, bo kto by nie był ,gdy ktoś powiedział ci że jesteś wilkiem prawdopodobnie nie uwierzyłbyś tej osobie. Chodziłam właśnie po lesie gdy podszedł do mnie brązowy wilk który po chwili stał się Pawłem.

-Możemy porozmawiać-powiedział i widać po nim że był przestraszony i to bardzo. Ja tylko pokręciłam głową na tak

Szliśmy po lesie już kilka minut i nikt się nie odezwał więc ja pierwsza zabrałam głos-o czym chciałeś pogadać?-spytałam trochę nieśmiało

-Pamiętasz, co ci mówił Marcin o miłości u nas?

-Tak. Mówił o tym że my wilki zakochujemy się z dwojoną siłą-skróciłam informacje uzyskane od kuzyna, przy czym się rumieniąc

-No tak i ja zakochałem się tak w tobie- stanęłam przed nim i zaczęłam go całować. Z początku były to delikatne pocałunki, ale później przeobraziły się w bardzo namiętne pocałunki.

-Kocham cię-szepnął mi do ucha

-Ja ciebie też- i znów zaczęłam go całować.

Gdy skończyliśmy się całować nieśmiało spytał się czy możemy pobiegać jako wilki. Dla niego zgodziłam się. Powiem szczerze podobało mi się. Ten wiatr we włosach. S U P E R!!!

-Robimy wyścig kto pierwszy do końca lasu- usłyszałam w głowie

-Spoko-odpowiedziałam z wielką radością. Niestety dla niego ja wygrałam. Moją nagroda był bardzo namiętny pocałunek(oczywiście już w ludzkiej postaci)

-Wszystkim powiem że wygrałam z tobą- zaczęłam mu dokuczać

-Naprawdę-zaczął mnie namiętnie całować- Teraz też powiesz. Tak czy Nie?-pokiwałam na tak i zaczęłam się cichutko śmiać. Teraz całował mnie jeszcze bardziej namiętnie- a teraz?

-Dowiedzą się z mojej głowy-nagle zaczął mnie gilgotać, a ja bardzo i to bardzo się śmiałam. Próbowałam uciekać ale i tak zawsze mnie dogonił. Popatrzyłam na zegarek było już późno

-Musze już iść kotku

-Odprowadzę cię

Gdy doszliśmy do domu moich wujków. Ja i Pawełek przekomarzaliśmy się non stop. O to kto ma powiedzieć pa aż w końcu pocałowałam go i poszliśmy do siebie.

Przemiana

złam ścieżką w lesie i nagle złapał mnie ogromny ból w zebrach i zaczęłam cala się trząść. Miałam ogromnie drgawki. Czułam się jakby ktoś wziął przeżuł mnie i wypluł. Nie umiałam nawet myśleć i prawdopodobnie miałam zwidy bo stanęły przede mną WILKI???Ale nie takie zwyczajne takie wyrośnięte ogromnie wilki. Takie w skali 5:1. Było ich 1,2,3... kurde tak boli że aż nie umiem liczyć ,a nigdy w matmie nie byłam słaba.

-Spokojnie ból przejdzie-powiedział MÓJ KUZYN???Ale jak to możliwe nie boi się tych wielkich wilków przed nim!!!Przecież oni jednym ruchem mogą go zabić- możesz krzyczeć przecież to uśmierza ból-teraz dopiero zauważyłam że jedynie leże i żadnych dźwięków nie wydaje. Nie chciałam krzyczeć. O NIE!!!Nie mam zamiaru. Nagle zobaczyłam że zamiast rąk mam wielkie owłosione łapy. Dodatku białe.

-Łał to nie słyszane. Biało-czarna wilczyca- usłyszałam w głowie głos ADAMA!!!Jak to możliwe że słyszę jego głos

-Normalnie- od razu stanęłam na CZTERECH łapach

-Spokojnie Daria zaraz wszystko ci wytłumaczę. Tylko nie panikuj!!!-powiedział kuzyn-kotku przynieś jej jakieś ubrania- powiedział do szarego wilka. On mówił do wilka kotku

-To ja Magda! Błagam przestań panikować- znów usłyszałam głos w głowie tym razem kobiecy.

Po chwili wróciła z jakąś sukienka w ręce

-Będzie się działo-powiedział chyba Marcin Call

-Teraz Daria idź gdzieś w głąb lasu i zrób na ziemi taki krzyżyk i pomyśl o tym że chcesz być człowiekiem-spokojnie powiedział KUZYN

Po chwili wróciłam ubrana w sukienkę którą dała mi Magda

-Szybko ci poszło-powiedziała

-Teraz powiecie mi o co w tym wszystkim chodzi!Bo na pewno zwykłymi ludźmi nie jesteśmy-oparłam się o drzewo by z nadmiaru wrażeń nie upaść

-Jesteśmy zmiennokształtnymi, czyli zmieniamy się w wilki. Często dzieje się tak że zakochujemy się w kimś i nie widzimy świata poza nim. Mamy Alfe którym jestem ja. Tak jak u wilków nasza grupa nazywa się sforą i to tyle masz jakieś pytania- na jednym wdechu ujął to Marcin(kuzyn)

-Chhybbba roozuumiemmm -jąkałam się no ale jak miałam to przyjąć

-To dobrze-zamiast wilków stało tam 6 osób-to nie cała sfora. Razem z tobą jest nas 11.

-Spoko kumam- powiedziałam. Tym razem spokojnie

-Chodź w bazie przedstawię ci wszystkich-doszliśmy do drewnianej chatki, takiej jak robiliśmy wszyscy razem w dzieciństwie (robiliśmy bardzo porządne chatki, wytrzymywały bardzo wiele)-

po kolei Paweł Urley , bliźniaki Sebastian i Kondrat Ateara, Marcin Call , Magda i Adrian Clearwater, Adam White i Wojtek Green oraz oczywiście Asia Black, ale jej nie muszę chyba przedstawiać.

Dziwny kuzyn

Przyjechałam właśnie do kuzynów. Młodszy ma swoich kolegów ,kuzynka zajmuje się wyłącznie swoim chłopakiem(FUJ!!Nie lubię go),a starszy...no właśnie straszy gdzie on jest. Często się zdarza

że wychodzi o 7:00 ,a wraca po 22:00.Albo wariuje, albo to była prawda że jeden z jego kumpli był wczoraj pod moim balkonem. Marcin zmienił się. Chodź przyjaźni się z tymi samymi kolegami co kiedyś to...zaczął być zamknięty w sobie. Wiem za ja tam rzadko bywam ale i tak coś jest nie tak wiem o tym. Podobno ma dziewczynę, no ale właśnie podobno. Bartek chociaż niekiedy rozmawia ze mną i przedstawia swoim kumplą. A ja, mimo wszystko jak dla mnie to często tam przebywam i

widzę. Kto?Gdzie?Jak?Dlaczego?Po co?Kiedy?Ostatnie, o czym rozmawialiśmy to , to kiedy powiedział abym przestała rzucać w niego poduszką. Raz, jeden przytulił mnie. Moja twarz wtedy opadła na jakieś 10 km. No i każdy z jego bandy jest taki umięśniony. Po prostu najbardziej przystojni faceci świata. Może, może to tylko moje takie obawy ale za przystojni. Za doskonali!!!

Coś ukrywają przed światem. Jakąś tajemnice .Ach głupia jestem. Co oni mogą ukrywać to że przespali się z dziewczyną drugiego. Te moje rozmyślenia są dziwne. Dziś są moje urodziny muszę myśleć o tym żeby nikt nie pamiętał,a nie o głupotach. Nie lubię urodzin są normalne. Nie urządzam żadnych imprez,ani nic takiego. Jestem zwyczajną dziewczyną(oprócz tego że jestem czerwono skóra). Dużo dziewczyn pewnie wyjdzie za mąż,a mnie kto będzie chciał. NIKT!!!

Kurde!!! Miałam dziś myśleć pozytywnie , a nie negatywnie. Nagle podeszła do mnie ciocia i podała rękę

-Wszystkiego najlepszego!!Zdrowia szczęścia pomyślności i samych 5 i 6.

-Dziękuje ciociu-i pocałowałam ją w policzek

A jednak ktoś pamięta. No tak ciocia miała wczoraj urodziny więc łatwo zapamiętać.

No właśnie zapomniałam pomyśleć o czymś co mnie trapi od dawna (kurde musiałam sobie to przypomnieć).Ostatnio się zmieniłam,jakby to powiedzieć WYŁADNIAŁAM. Tak jakby z brzydkiego kaczątka zmieniłam się w łabędzia. Włosy czarne, zniszczone,stały się kruczo czarnymi włosami modelki z białymi paskami. Mój brzuch który od 10 roku życia nie był płaski, stał się...

w ogóle wyglądałam jak modelka z TV. Wszyscy mi to mówią od niedawna. Pamiętam że Asia też kiedyś bardzo szybko się zmieniła.Ciekawe.

Prolog

Jestem Daria Black , dziś sa moje 17 urodziny.Czuje że stanie się w tym roku coś wspaniałego,coś co odmieni cale moje zwyczajne życie.Już nie będę tą Amerykanką,co nie widziała swojego kraju, o nie bedę kimś innym!!!
Od dawna moja rodzina mieszka w Polsce ,moji pradziatkowie wprowadzili się tu , więc moje i mojich rodziców pokolenie nie widziało Ameryki.Mam nadzieje że to się zmieni.

Witam

Witam jestem Daria i to bedzie mój drugi blog.Zapraszam do czytania tej opowieści i poprzedniej  http://pamietniknocy.blogspot.com/.Temat tego to wilkołak